Het nieuwe jaar ziet er niet meteen florissant uit voor de openbare diensten. Op alle vlakken worden de besparingsplannen verder uitgerold.

Chris Reniers: “Het belang van sterke, goed uitgebouwde openbare diensten met voldoende personeel is niet doorgedrongen tot alle regeringspartijen. Dat er klachten zijn over grote personeelstekorten in sommige openbare diensten mag weinig verbazen als men voortdurend de loon- en arbeidsvoorwaarden blijft uithollen. Je vindt zo niet enkel weinig nieuw personeel, maar je jaagt tegelijk het huidige personeel weg.

Ook de aanval op de pensioenen van de openbare diensten, ingezet werd door de liberalen met premier De Croo op kop, ligt weer op tafel. Onder het mom van besparingen die opgelegd zouden worden door Europa is dit een zoveelste aanslag op het statuut en de verworvenheden van de personeelsleden. De negatieve hervormingen volgen elkaar in ijltempo op, waardoor de situatie echt wel problematisch wordt.

Wat betreft het personeelstekort in de openbare diensten: in zorgsector probeert men dat op te lossen met projectverplegers. Is dat een goed idee?

Chris Reniers: “Uiteraard niet! Het is een vorm van interimarbeid, gericht op de afbraak van het personeelsstatuut. Hoe vaak heeft de ACOD al niet aangeklaagd en aangetoond dat werken met interims niet beter is voor het uitgevoerde werk, voor de personeelsleden en voor de dienstverlening? Bovendien is het veel duurder, want de interimkantoren willen uiteraard winst maken op de geleverde diensten. Men luistert echter niet naar onze terechte argumenten. De projectverplegers zijn voor een periode van zes maanden aan de slag in een ziekenhuis of zorginstelling, met een verloning die vaak interessanter is dan die voor het vast personeel en soms zelfs met een bedrijfswagen als extraatje. Projectverplegers kosten echter 1,6 tot 2 keer zoveel als een verpleegkundige in vast dienstverband. De grote winnaars zijn dus de interimkantoren en de grote verliezers de patiënten in ziekenhuizen en bewoners van zorgtehuizen. Zij zien hun factuur permanent toenemen en verliezen continuïteit in de zorg- en dienstverlening. Wat belet het dat dergelijke praktijken zich ook uitbreiden naar andere openbare diensten?”

Recent was er heel wat ophef over de subsidies van de Vlaamse regering aan ‘Het verhaal van Vlaanderen’, een historische documentaire-reeks op de VRT. Slecht besteed geld?

Chris Reniers: “Zowel de rechtse krachten in de federale regering als de Vlaamse regering hebben steeds de mond vol van besparen en daarvoor kijken ze graag naar het personeel in de openbare diensten. Tegelijk maken ze echter vreemde keuzes in de subsidies die ze uitdelen. De VRT maakt momenteel de zwaarste besparing en ontslagronde van zijn geschiedenis mee. Volgens de directie was dit noodzakelijk gezien de beheersovereenkomst die ze opgelegd kreeg van de Vlaamse regering. Tegelijk blijkt nu dat dezelfde regering wel ettelijke miljoenen subsidiegeld veil had om uit te geven aan een reeks die ik niet anders kan omschrijven dan als veredelde schooltelevisie. Waarmee is men dan bezig? Blijkbaar is alles goed om Vlaanderen te verheerlijken.”

Ook naar de politieke partijen vloeien jaarlijks flink wat subsidies. Dat geven sommigen van hen blijkbaar maar wat graag uit op sociale media.

Chris Reniers: “Je kan er behoorlijk wat vragen bij stellen dat politieke partijen zoveel belastinggeld ontvangen voor hun werking, dat ze met gemak miljoenen ervan kunnen besteden om de kas van sociale mediabedrijven te spekken. N-VA gaf maar liefst 1,7 miljoen euro uit aan advertenties op sociale media. Dat is ongeveer zoveel als alle andere partijen samen, op Vlaams Belang na. Dat spendeerde zelf 1,1 miljoen euro. Opmerkelijk was ook de rechtvaardiging van Vlaams Belang, dat beweerde dat het de uitgave deed om aan te tonen wat voor een ‘sociale’ partij het wel niet is. Bij mijn weten moet dat niet blijken uit de reclame die je maakt, maar wel uit je standpuntbepaling en stemgedrag in de verschillende parlementen. Daaruit leren we telkens weer dat Vlaams Belang allesbehalve een sociaal voelende partij voor de werkende mens is. Laten we ons daar dus niet aan vangen.”